top of page
Zoeken
Foto van schrijverJoris Arts

Wat de zorg kan leren van… Deel 98: De Bouwsector


Afgelopen weekend organiseerden wij met onze Rotaryclub een kinderdag voor kinderen van gezinnen die aangesloten zijn bij de kledingbank in Hoorn. Een dag met allerlei activiteiten voor deze kids met een heerlijk zonnetje en veel blije gezichten. Ik was samen met mijn medeclublid Dick de Wit verantwoordelijk voor het springkussen. Omdat iedereen zich keurig gedroeg en er weinig blessures waren, hadden we uitgebreid de tijd om het over van alles en nog wat te hebben. Zo kwam ook zijn werk ter sprake.


Dick heeft een bedrijf dat gespecialiseerd is in het omzetten van afvalstoffen naar gecertificeerde bouwstoffen. Hij wordt bijvoorbeeld ingehuurd bij het slopen van gebouwen of wegen om sloopmateriaal te verpulveren en er puinkorrel van te maken. Dit kan vervolgens worden gebruikt om bijvoorbeeld funderingen te verstevigen. Een mooie en duurzame manier om materialen te hergebruiken. Een ander mooi voorbeeld vond ik het vernieuwen van asfalt. Wanneer oud asfalt wordt vermalen, hoeft er namelijk maar 30% nieuwe grondstof te worden toegevoegd om weer volledig nieuw asfalt te kunnen maken. Een enorme besparing in grondstoffen!


Hij vertelde mij ook dat het opnieuw gebruiken van meer hoogwaardige materialen na een sloop heel gebruikelijk is. Bijvoorbeeld het hergebruiken van sanitair of vloeren van huizen en bedrijven die gesloopt worden. Of bijvoorbeeld de balken die de draagconstructie van een dak vormen. Die worden verwijderd, ontdaan van de spijkers en vervolgens opnieuw gebruikt. Ik vulde eigenlijk automatisch in dat dat een win-win was. Omdat je enerzijds kosten kan besparen doordat je het materiaal niet hoeft in te kopen en anderzijds het milieu niet onnodig belast doordat er geen materiaal opnieuw geproduceerd hoeft te worden. Dit is echter niet altijd het geval. Je kunt je voorstellen dat niet altijd alle benodigde materialen beschikbaar zijn, zodat je soms voor wellicht een andere vloer moet kiezen of een ander type kozijn. Dan is het wellicht juist gemakkelijker en goedkoper om het maar nieuw te kopen in plaats van bouwtekeningen of inventaris aan te passen. Maar in de praktijk blijkt dat er toch vaak gekozen wordt voor zoveel mogelijk hergebruik, ondanks dat dat soms dus lastiger of duurder is.


Waarom wordt daar dan toch voor gekozen? Dit heeft te maken met de wetgeving rondom aanbestedingen. In de Aanbestedingswet is vastgelegd dat opdrachtgevers duurzaamheidscriteria extra kunnen laten meewegen in het bepalen wie een aanbesteding wint. En dat gebeurt steeds vaker! Daarom is het voor aannemers veel waard om zo duurzaam mogelijk te bouwen, omdat dan de kans op het winnen van een aanbesteding groter wordt. Door dit incentive zijn er vervolgens allerlei nieuwe creatieve manieren om duurzamer te werk te gaan ontwikkeld. Bijvoorbeeld het inzetten van elektrische machines in plaats van machines die gebruik maken van fossiele brandstoffen. Of het plaatsen van groendakenmet mos, sedum en andere planten waar insecten op af komen om zo de biodiversiteit van de omgeving te stimuleren. Maar dus ook het zoveel mogelijk recyclen van afvalmateriaal.


En de zorg dan? Gebeurt dit hergebruik van materialen in de zorg eigenlijk ook al? Zeker! Onlangs werd ik door een collega op een mooi voorbeeld gewezen over het hergebruik van materialen op de OK in een ziekenhuis. Het gaat om het polypropyleen inpakpapier waar medische instrumenten voor een operatie in worden gesteriliseerd. Normaal wordt dit na gebruik weggegooid. Jaarlijks gaat dat in Nederland om maar liefst 1,3 miljoen kilo aan polypropyleen-afval. Onderzoekers van de TU Delft hebben samen met het Maasstad Ziekenhuis en het bedrijf GreenCycl een methode ontwikkeld om dit afval om te smelten en dit succesvol te gebruiken om nieuwe instrumenten te maken.

Het eerste instrument is inmiddels officieel geregistreerd: de instrumentenopener. Het houdt scharnierende instrumenten tijdens het was- en desinfectieproces in een open positie. Dit zorgt zo voor een betere reiniging en desinfectie van het instrument. En dit is een mooi proof of concept voor nog veel meer instrumenten die op deze manier duurzaam geproduceerd kunnen worden.

Gaaf dat dit al gebeurt zonder dat dit een financieel incentive heeft. Ik vraag me af wat er nog meer mogelijk is als hier meer druk op wordt gezet. Bijvoorbeeld door verzekeraars meer te laten vergoeden als er duurzamer gewerkt wordt. Dat zal ongetwijfeld nog veel meer creatieve oplossingen opleveren!


Dank je wel voor het leuke gesprek en het meedenken Dick de Wit, eigenaar Dick de Wit Totaal! En jij ook bedankt Nicole van Hunfeld, Programmamanager Duurzaamheid ErasmusMC, voor het mooie voorbeeld van recycling in de zorg!


Ik plaats elke week op woensdag een nieuwe blog. Abonneer op mijn nieuwsbrief om er geen een te missen door hier te klikken.

De andere blogs uit mijn reeks zijn hier te vinden.

7 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

Comments


Post: Blog2_Post
bottom of page